ما در اینجا گرد آمده ایم تا یاد رفیق یونس پارسا بناب را با مروری بر زندگی پر بارش گرامی بداریم و بیامویم.زیبایی زندگی اجتماعی اودر دورانی پر ز آشوب ودر مسیری سخت و پرپیچ وخم ، در اینست که خدمت به بشریت مترقی را پیشه کرد و با عشقی لبریز از حقیقت جویی، استوار به باوری رسید که سوسیالیسم ونهایتا جامعه بدون طبقات تنها راه نجات بشریت است..و برای آن در حد توانایی کوشید و سازماندهی کرد.او آموختن را پیشه کرد ،از شاگردی به استادی رسید ، متواضع ، یار و یاور رنجبران باقی ماند . در جریان آموزش‌هایش با نفی دیالکتیکی ایسم های نامدار، کمونیسم علمی را بعنوان تئوری راهنمای عمل بکار گرفت و بر شعار ” چاره رنجبران وحدت و تشکیلات است ” پافشاری کرد.ازجمله
از پیشروان فعال کنفدراسیون جهانی دانشجویان و محصلین ایران در آمریکا
بنیانگزار” نشریه ستارخان بایرغی ” به زبان آذری
از مبتکران ایجاد کانون دوستداران فرهنگ ایران و اتحاد چپ ایرانیان در خارج کشور. بود
رفیق یونس پارسا بناب فعال در مبارزات اندیشه ای در درون تشکیلات با مهارت وتدبیر توانست مارکسیسم را بکار گیرد ،انشعاب نکند و رک وبی شیله پیله باشد. و در نتیجه در حفظ یک‌پارچگی حزب و ادامه کاری آن خدمت بزرکی کرد..او پیروزی طبقه کارگر را در گرو خط مشی سیاسی درست طبقاتی و مبارزه برای ایجاد حزب پیشرو طبقه می دانست . تاکید داشت که حزب رنجبران ایران جزوی از طبقه کارگر است و هیچگاه نباید فرقه‌ای و جدا از خواست طبقه عمل کند . تاکید داشت که طبقه کارگر تنها با رهایی کل بشریت از یوغ امپریالیسم و نظام جهانی سرمایه‌داریست که می تواند آزاد شود. از این منظربدور از هرگونه خود مرکز بینی وفرقه گرائی با کلیه احزاب و سازمان های چپ و کمونیست و نهادهای کارگری همکاری داشت و از آنها پشتیبانی می کرد.
رفیق یونس پارسا بناب در تبریز بدنیا آمد، نوشتن وخواندن به زبان مادری را خوب می دانست و برای رفع ستم ملی در همه زندگی‌اش مبارزه کرد و این مبارزه را در دوران تاریخی کنونی و در سرزمین پهناور ایران با بیش از چندین هزار سال زندگی مشترک اقوام و ملل مختلف در پیوند ناگسستنی با مبارزه رهائی بخش سوسیالیستی طبقه کارگر و متحدانش می دانست
حزب رنجبران ایران یکی از کادرهای برجسته‌اش را که متعلق به کل جنبش کمونیستی و کارگری ایران و جهان است در روز ۱۹/دسامبر۲۰۲۳ از دست داد. مرگ او چون کوه سبلان برسر همگان دوستان ورفقایش سنگینی می کند وما خود زا شریک غم خانواده گرامی اش میدانیم.
رسم ما بازماندگانش اینست غم و اندوه خود را به نیرو برای ادامه راهی که او رفته است تبدیل کنیم. هزاران کار هست که ما را برای انجامشان فرا می خوانند.
حزب رنجبران ایران