دور دوم جنگ بین فلسطینیان و دولت اسرائیل بعد از آتش بسی کوتاه، با شدتی هر چه تمامتر از سوی اسرائیل شروع شد. اسرائیل حتی قبل از مذاکرات صلح بخاطر تبادل اسرای اسرائیلی با زندانیان فلسطینی، اعلام کرد که بعد از پایان آتش بس جنگ را تا نابودی حماس ادامه خواهد داد. با اتمام زمان آتش بس که سه روز هم تمدید شد، اسرائیل با تمامی قدرت آتش خود، بمباران غزه را از سر گرفت، به شهرها و محلات و مکان های مسکونی حمله موشکی و بمباران هوایی کرد که خود آنرا مکان های امن برای فلسطینیان اعلام کرده بود، که باعث کشته و زخمی شدن هزاران نفر دیگر شد. در حال حاضر که این نوشته آماده می شود، تعداد جانباختگان فلسطینی ناشی از بمباران به بیش از ۱۹ هزار نفر رسیده است که بیش از نیمی از آنان کودک و زنان هستند. هزاران کشته شده همچنان زیر آوار ناشی از بمباران ها بجای مانده اند و امکان بیرون کشیدن و به خاک سپردن آن وجود ندارد. اسرائیل غزه را به جهنمی برای مردم تبدیل کرده است. بیش از ۶۰ در صد منازل و مناطق غزه توسط بمباران نقطه به نقطه به تلی از ویرانی مبدل شده است، هیچ نقطه امنی برای هیچکس وجود ندارد و اسرائیل بدون مهابا به نسل کشی مشغول است.
دولت اسرائیل بدون پشتیبانی آمریکا و دولت های بزرگ اروپا نه به لحاظ مالی و نه به لحاظ بین المللی قادر به یک چنین جنایت و نسل کشی نبوده و نیستند.
نتانیاهو مصرانه خواهان کوچ مردم غزه حتی از جنوب غزه به طرف شهر رفح که هم مرز مصر است، می‌باشد. او می گوید تا نابودی حماس عملیات نظامی ارتش اسراییل ادامه خواهد داشت و بعد از بین رفتن حماس کنترل امنیتی غزه را بعهده خواهد گرفت. بنا بر گفته نتانیاهو حتی بخش های باقی مانده قرارداد اسلو و ۶۷ عملا از بین خواهد رفت. و غزه عملا به سرزمین های اشغالی ملحق خواهد شد. اما این پایان ماجرا نخواهد بود. قدم بعد پایگاه و مناطق دولت خودگردان فلسطینی است که در شهر رام الله ( کناره باختری رود اردن)، خواهد بود. جدا از تائید همیشگی اسرائیل توسط غرب، از زمانی که اسرائیل شروع به دیوار کشی و تغییر سرزمین های اشغالی به زندانی برای خلق فلسطین کرده است، با سکوت شرم آور دولت هایی که ادعاهای حقوق بشری و دمکراسی شان گوش ها را کر کرده بود، مواجه هستیم. غزه پرده از روی چهره فریبکارانه دمکراسی سرمایه داری بویژه در کشورهای امپریالیستی برداشت و به همه کسانی که دارای توهماتی نسبت به ادعاهای این فریبکاران جهانی بودند نشان داد که آنان برعکس حرف ها و گفته هایشان درعمل متحد رهبران جنایتکار اسرائیل هستند. بعد از دوماه کشتار بی وقفه ارتش اسرائیل در غزه و هجوم به منطقه حکومت خود گردان، اجازه ندادند که سازمان ملل به مسئله بطور عملی ورود کند و تمامی قطعنامه های سازمان ملل در محکومیت اسرائیل را وتو کردند. اینکه بعد از بازشدن مشت هایشان و بعد از رسیدن اسرائیل به برخی هدف هایشان در غزه از آتش بس انسان دوستانه “پشتیبانی” می کنند، این سیاست پشتیبانی از طرفی ناشی از فشار میلیون ها تظاهرات کننده ای است که هر هفته در کف خیابانها هستند و از طرف دیگر کاملا از هدف های آتی دولت صهیونیست اسرائیل وامپریالیست‌ها بصورت ادامه داری پشتیبانی می کنند. بحث آتش بس دوستانه بدون تائید و دفاع عملی در سطح جهانی و تحقق بالفعل آن در جهت نفی اشغالگری و ایجاد دو کشورو یا یک کشور کاملا دمکراتیک در شرایط عدم دخالت امپریالیست‌ها و در محیطی دمکراتیک و انقلابی، پشتیبانی فریبکارانه و دروغی محض است.
در عین حال بعد از پمپاژ تبلیغاتی علیه مردم فلسطین در روزهای اوایل درگیریها و فروکش آن، میلیون ها نفر از مردم معترض و صلح دوست جهان علیه جنایات اسرائیل و حمایت دولت های مطبوعشان از صهیونیست‌ها، برای دفاع از مردم فلسطین بویژه در شرایط کنونی مردم غزه، به خیابان ها آمدند. وسعت و گستردگی اعتراضات مردم جهان نشان از همدرد شدن مردم جهان علیه بلایا و مصائبی است که سرمایه داری در کشورهای گوناگون جهان بوجود آورده است. درعین حال سربرآوردن تظاهرات های میلیونی و مداوم در بسیاری از شهرهای جهان نشان از تضادهای درون سیستم امپریالیستی دارد که هر روزه تشدید می شود.
آتش بس چند روزه اخیر که بخاطر تبادل زندانیان دو طرف انجام شد، کورسو امیدهایی را برای مردم خسته و بیزار از جنگ و خونریزی علیه مردم بی دفاع و غیر نظامی غزه بوجود آورده بود که شاید این آتش بس بتواند پایدار بماند. اما اسرائیل و آمریکا نشان دادند که نه تنها با آتش بس مخالف هستند بلکه مصمم به ادامه سیاست نسل کشی و اشغال بیشتر سرزمین های فلسطینیان هستند. ادامه سیاست های کنونی آمریکا در خاورمیانه، آمریکا و اسرائیل را کاملا منفرد کرده است. رای گیری اخیر مجمع عمومی سازمان ملل با ۱۵۳ رای موافق به آتش بس، بطور روشنی این انفراد را به نمایش گذاشت.
کشتار و قتل عام دور اخیر فلسطینیان توسط دولت اسرائیل در عین حال آگاهی روشنفکران و مردم اسرائیل را نسبت به مسائل درونی جنبش فلسطین بالا برد و تا حدی توانست از نفرتی که توسط مرتجع ترین دارودسته های راست اسرائیل علیه اعراب تبلیغ می شد، جلوگیری کند. در داخل اسرائیل هزاران تن از مردم اسرائیل در جهت پایان دادن به جنگ و درگیری‌های داخلی با فلسطینینان و آزادی زندانیان به خیابان ریختند وعلیه نتانیاهو شعار دادند. مردم یهودی اسرائیل همچون فلسطینیان از جنگی که دولتشان براه انداخته و کشوررا در جهت تحقق اهداف تجاوزگرانه تماما ملیتاریزه کرده است، خسته شده اند. با اینکه بخش های مختلف جنبش فلسطین راه حل دو کشوری را پذیرفته اند ولی عملا اسرائیل با نسل کشی شعار ریختن فلسطینیان به “دریا” را جلو می برد. در عین حال یهودیان مترقی اسرائیلی برعکس صهیونیست های مرتجع و جنایتکار موافق حقوق برابر و تشکیل یک کشور با فلسطینیان هستند.
جنایات عظیمی که دولت اسرائیل علیه فلسطینیان بویژه مردم غزه این روزها انجام می دهد، حتی شرمگین ترین هواداران خود را هم از دست داده است، اما برای بخشی از اپوزیسیون خود فروخته ایران از جمله سلطنت طلبان ایران، ” دفاع از خود اسرائیل” به اسم رمزی برای خود فروشی و هرزگی سیاسی بیشتر به دشمنان خلق فلسطین تبدیل شده است. بخشی از اپوزیسیون با اعلامیه های بلند بالا درافشاء جنایات اسرائیل و مرتجعین حماس اظهار نظر کرده و نتیجه گرفته اند که بایستی در دفاع از مردم فلسطین فعالانه تلاش کرد. ولی آنها در بسیاری از تظاهرات خارج کشور نه تنها فعال نیستند بلکه با عدم شرکت خود در تظاهرات اعتراضی به نسل کشی در فلسطین و واگذاری آنها به نیروهای غیر چپ و سوسیالیست، اجازه می دهند که چپ رادیکال جنبش فلسطین از پشتیبانی اپوزیسیون ایران در این شرایط سخت محروم شود. روشن است که هیچ جناحی از فعالین چپ و سوسیالیست ایران حماس را نه یک نیروی مترقی و نه تائید کننده روشها و سیاست و عملکردهای حماس بلکه حماس را نیرویی مرتجع می داند.
در این روزها برخی از نیروهای چپ فلسطینی در درگیری های اخیر حضور دارند که میدیاهای رسمی از هر دو طرف اسرائیل و حماس نامی از آنها نمی برند. برای آینده جنبش فلسطین برخی از این نیروها می توانند تعیین کننده شوند. وظایف انترناسیونالیستی به اپوزیسیون مترقی در ایران حکم می کند که نه در حد اعلامیه بلکه بصورت متشکل و عملی تری از جنبش مترقی فلسطین حمایت کنند. جنبش فلسطین جنبشی علیه اشغالگری و تجاوز و آواره کردن ملت فلسطین است. اما در دورا ن تاریخی این امر بدون رهبری یک نیروی سوسیالیست فلسطینی با پشتیبانی یهودیان اسرائیل و شکستن و ضعیف شدن نیروهای امپریالیستی و کوتاه کردن دست آنها از دخالت در امور فلسطین و اسرائیل تحقق نخواهد یافت. در عین حال جنایت های اخیر اسرائیل علیه فلسطین دارای تبعات و پی آمدهای گسترده ای است که از جمله آنان حمایت میلیونی در عرصه جهانی از جنبش فلسطین و علیه اشغالگری و نسل کشی مردم فلسطین است.
در این مقطع زمانی که ملت فلسطین در یکی از سخت ترین شرایط انسانی در غزه قرار گرفته دفاع از ملت فلسطین دفاع از نیروهای مترقی و چپ فلسطین و همبستگی با زحمتکشان عرب و یهودی درسرزمین فلسطین و مناطق تحت تسلط دولت اسرائیل، می تواند برای ما بعنوان نیروهای کمونیست و سوسیالیست قدم هایی در راستای وظایف انترناسیونالیستی مان باشد.
ع.غ