حرکت گاز انبری و چند جانبه بسوی ایران
جلسه بکره جو ضمن جمعبندی از فعالیت های سازمان در جهت سازماندهی در ایران و شرکت در مبارزه مسلحانه با تاکید روی خط مشی توده ای و پیوند با کارگران برای ایجاد حزب کمونیست زمینه سازماندهی را هم مشخص کرد. و رفیق واعظ زاده را بعنوان جوانترین عضو رهبری برای رفتن فوری به ایران انتخاب کرد. او پس از بازگشت به اروپا با تغییر هویتی نوین با تمام امکانات وبا اتکاء به نیروی سازمان در مدتی کوتاه توانست به ایران برگردد. در اینجا باید بار دیگر روی سبک کار جمعبندی از کارها و بر خورد انتقادی به پراتیک سازمانی انگشت بگذاریم. در زمانی که رژیم جنایتکار شاه بهترین فرزندان انقلابی ایران را در کردستان به جوخه اعدام می سپرد و در رسانه هایش از نابودی کمیته انقلابی به رهبری ملا آوره و اسماعیل شریف زاده خبر می داد کادر های سازمان انقلابی که برای پیوستن به آنها به کردستان رفته بودند، با تمام تلاشی که برای ادامه مبارزه مسلحانه کمیته انقلابی می کنند، موفقیتی حاصل نمی شود و با جمعبندی از عملکرد کمیته انقلابی سازمان انقلابی قادر می شود طرحی نو و مشخص برای ادامه سازماندهی بریزد.
شکست کمیته انقلابی و گروه پیشمرگه آن پس از شکست مبارزه مسلحانه در جنوب تجربه ای بود که بازهم بیشتر سازمان را در شناخت اوضاع ایران و راه انقلاب ایران آگاه ساخت. چون اگر در جمعبندی از تجربه شورش مسلحانه جنوب تاکید داشت که یکی از علل شکست ایلاتی بود ن خیزش و نداشتن رهبری کمونیستی بوده اینجا دیگر تشکیلاتی شکست میخورد که اعضایش حزب دموکرات کردستان ایران اند، هسته رهبری آن انقلابی چپ با گرایش مارکسیستی و دارای پایه توده ای در منطقه می باشند. پس باید عمیق تر وهمه جانبه تر علل شکست را بررسی کرد. بی شک آموزش های چند ساله تجربه انقلاب پیروزمند چین بویژه در زمینه خط مشی توده ای شرایطی را در سازمان بوجود آورده بود که با نقد تئوری کانون شورشی رجیس دبره روی نقش توده ها و اهمیت وجود حزب کمونیست تاکید بیشتری داشته باشیم. بقیه رفقای کادر یک به یک به سراسر مناطق مرزی ایران که نامش را نوار گذاشتیم روانه گشتند. از آنجا که رفقا شناخته شده بودند در گام اول می بابستی هویت جدیدی را با حرفه ای جدید برای خود بوجود آورند. در کویت، شارجه و دبی کارگران مهاجر فراوان بودند و رفقا به آنها پیوستند و زمینه را نه تنها برای رفتن خود با دید طولانی آماده می ساختند بلکه با کار سیاسی در میان کارگران ترکیب طبقاتی سازماندهی را هم نوسازی می کردند. این تجربه موفق سازمان انقلابی تا امروز هم که دیکتاتوری شدبد جمهوری اسلامی ضد کمونیست مسلط است، معتبر است. با توجه به اینکه در همین جنبش اخیر جوانان زن و مرد زیادی از طبقه غیر کارگری شرکت دارند و متاسفانه اکثر آنها خود را در معرض شناخت دستگاه های امنیتی قرار داده اند راهی است برای ادامه مبارزه در داخل . کادر های فعال لو رفته این جنبش نباید راه خارج را در پیش گیرند بلکه راه درست و پر ثمر پنهان شدن در میان توده هاست. باید جا ومکان وشغل خود را عوض کنند، البته این کار به آسانی صورت نمی گیرد ولی بهترین راه است. امر انقلاب ایران، انقلابی ریشه ای و اجتماعی سخت و طولانی است و تا رسیدن به انقلاب سوسیالیستی هنوز باید از نبرد های زیادی گذشت. دیر یا زود موجی دیگر بر خواهد خاست و وجود کادر های این جنبش در داخل نقش مهمی بازی خواهد کرد. دشمن درتلاش اینست که با دستگیری و یا به خارج رفتن آنها این پیوند را بهر شکل که هست قطع کند. تجربه دهه شصت و قطع پیوند کادر های آن زمان با جنبش های بعدی برای جنبش انقلابی ایران گران تمام شده است.
دوران گسترش و مبارزه برای بقاء
بعد از دستگیری گروه معروف به نیکخواه و دفاع او از نظراتش در دادگاه، موجی از پشتیبانی میان جوانان بسود سازمان انقلابی در داخل و خارج برخاست. در عین حال همانطور که اشاره شد هوشیاری ساواک و دستگاه های امنیتی را نسبت به سازمان انقلابی با لا برد. نشست جلسه کادر ها در بلژیک و شدید شدن اختلافات درون سازمانی تا حد جدا شدن عده ای از کادر ها از سازمان اطلاعات زیادی از تشکیلات بیرون رفت و بخصوص معلوم شد که سازمان انقلابی همچنان روی بازگشت کادر ها واعضا به داخل اصرار دارد. عمل ومبارزه طبقاتی بهترین آموزگار است. دستگاه های امنیتی رژیم شاهنشاهی با موساد و سیا همکاری خود را فشرده تر وهمه جانبه کردند. علاوه بر جاسوسی جمع آوری اطلاعات ،علاوه بر رخنه کردن در تشکلات کمونیستی برای جمع آوری اطلاعات، خود راساً دام می انداختند، ولی این کارها کافی نبود. هر روز بر گسترش جنبش چپ افزوده می شد بنابراین دستگیری و شکنجه تا حد جان باختن قربانی آنها یا بریدن او و برگزاری شو تلویزیونی. رفیق واعظ زاده ضمن جمعبندی از این اوضاع نوشت با تمام تلاشی که برای پیوند با توده ها می کنیم و سال هاست انجام میدیم ولی تشکیلات ما در دریای بیکران توده ها در بطری اسیر است. جمعبندی جلسه بکره‌جو و رهنمود آن رفتن میان توده ها و پیوند با جنبش کارگری بود اما سلطه خبر چینان ودستگاه های امنیتی عملن شرایط سختی را برای انجام این کار فراهم کرده بود. نیروهای جوانی که سازمان از خارج به داخل گسیل می کرد اکثرا از خانوده های غیر کارگری بودند وپس از بازگشت به ایران مجبور بودند در محیط اجتماعی خانوادگی و اشتغال طبیعی خود باقی بمانند. حتا رفقایی که برای سال ها در نوار برای تغییر هویت، کار وزندگی کردند جز رفقای نادری موفق نشدند کارگر شوند و در میان کارگران تا آخر باقی بمانند. سال ۵۵ یعنی دوسال پیش از انقلاب ۵۷ با بحران اقتصادی و سیاسی ایران شرابط برای گسترش فعالیت ها عوض شد. اما رژیم شاهنشاهی بنابر سیاست عمومی امپریالیسم آمریکا بویژه در دوره رئیس جمهوری جیمی کارتر با مسئولیت امنیتی اش برژنسکی خطر عمده را از جانب کمونیست ها ارزیابی کردند، و برای جلوگیری از رشد تشکلات کمونیستی محفل اسلامی رنگارنگی را از مدرسه رفاه اسلامی گرفته تا مکتب ها ی حقیر در مساجد بوجود آوردند. تعداد مساجد از دویست عدد به چندین هزار با مساعدت دولت شاهنشاهی رسید. بعضی ها چنین تصور می کنند که روی کار آمدن خمینی شانسی بوده وبخاطر شخصیت کرازماتیکش مردم به دنبالش افتادند. واقعیت چیز دیگریست اسلام آمریکایی را برژنسکی در ایران از طریق حکومت شاهنشاهی پیاده کرده بود و به هنگام دست بدست شدن قدرت سیاسی پس از فرار شاه تنها کافی بود سران ارتش را که اکثرا تربیت شده ارتش آمریکا بودند بی طرف نگهدارند. خمینی را نه تنها با هواپیما در کمال تضمین امنیتی وارد کردند بلکه از فرودگاه مهرآباد تا بهشت زهرا را هم گارد محافظت اسلامی همان جوانان مکتبی مدارس اسلامی وحجره های مساجد کاشتند.
جمعبندی: از آن زمان که طبقه کارگر به عنوان یک طبقه وارد مبارزه علیه سرمایه شده، بخصوص پس از اینکه اتحادیه کمونیست ها در سال ۱۸۴۷ وظیفه نوشتن مانیفست حزب کمونیست را به مارکس و انگلس واگذارکرد، تا بحال مبارزه ای میان این دو طبقه در سراسر جهان بطور روزمره کوچک تا بزرگ تا سطح جنگهای میلیونی ارتش های منظم صورت گرفته است. در کلیه این مبارزات و جنگ ها شکست و پیروزی موجود بوده است. سازمان انقلابی و حزب رنجبران ایران از این قانونمندی بدور نبوده است همیشه با ارزیابی دقیق از عمل کردها در برابر سیاست، با بکارگیری کلیه شرایط و گسترش همه جانبه دموکراسی درون حزبی بخصوص با شرکت دادن رفقایی که در عملِ موضوع مورد بررسی شرکت داشته اند، تلاش کرده با حرکت از موضع پرولتاریا یی که در مانیفست حزب کمونیست آمده است و با تکیه به دستاوردها، نقد همه جانبه انحرافات و اشتباهات و تصحیح آنها به مبارزه ادامه دهد. در جریان طولانی مبارزه چون انقلاب کردن به آسانی جلو نمی رود. و در کشور ایران کمونیستها با دشمنان سرسختی روبرو هستند. موضع را ستین پرولتاریایی در برخورد به این اوضاع سخت بخصوص هنگامی که دشمن در نبردی پیروزی بدست می آورد مقاومت و ادامه مبارزه است. بارها دشمنان ناکام ما پس از هر ضربه ای با یک شو تلویزیونی مارا خاتمه یافته اعلام کردند، بعضی رفقا نیمه راه با نفی کامل باز ایستادند وبعضی دیگر کاملن به صف دشمنان طبقه کارگر پیوستند وضد کمونیست از آب در آمدند. اما منطق جمعبندی شده از کل جنبش کارگری جهان مبارزه اتحاد پیروزی است.
شناخت جامعه ایران
جلسه بکره جو در جمعبندی خود تاکید می کند که رفقای کادر باید توجه جدی به آموزش خود کنند وایران را بهتر بشناسند و وظیفه ای که گروه نیکخواه به درستی آغاز کرده بود و بر اثر دستگیری نا تمام مانده بود را به اتمام رسانند. این سبک کار نوینی بود که سازمان انقلابی با بریدن از حزب توده حتا در سازمان های دموکراتیک و توده‌ای در خارج بکارگرفته بود. بدون تحقیق وبررسی حق صحبت کردن نداری و برای شناخت بیشتر باید به موقع تجربه را جمعبندی کرد. براین اساس در خارج کشور کارگروهی سه نفره تحت هدایت رفیق جانباخته فرامرز وزیری درشمال کالیفرنیا ودر داخل کمیته سه نفری شامل رفقای جان باخته پرویز واعظ زاده، شکوه طوافچیان و وفا جاسمی با تاکید روی تحقیق و بررسی میدانی تشکیل شد تا به یک مسدله مورد اختلاف در درون جنبش چپ پاسخ گوید. آیا جامعه ایران نیمه مستعمره – نیمه فئودال است یا سرمایه داری و انقلابی که در پیش است انقلابی دموکراتیک است یا سوسیالیستی. نتیجه چنین کاری پس از چهار سال در سال ۱۳۵۳ توسط رفقا داخل فرموله شد و برای بحث درونی در اختیار کلیه رفقا قرارگرفت وسپس بصورت شماره مخصوص توده – شماره ۲۴ انتشار بیرونی یافت. با اینکه نتیجه تحقیق وبررسی، ایران را جامعه سرمایه داری اعلام می کند اما مرحله انقلاب را دو مرحله ای دموکراتیک و سپس سوسیالیستی می شناسد و کل سازمان انقلابی هم نتیجه این تحقیق وبررسی را اساس برنامه خود قرار میدهد. با اینکه سازمان انقلابی تا آستانه انقلاب ۵۷ برای پیروزی انقلابی دموکراتیک نوین به رهبری طبقه کارگر مبارزه می کرد ولی بخاطر درکی نادرست از مرحله انقلاب هنگامی که شعار همه با هم اسلامی ها مطرح شد رهبری سازمان انقلابی دچار خط مشی اپورتونیستی راست شد و به دنباله روی از بورژوازی به جنبش همه باهم در براندازی رژیم سلطنتی در غلتید. این انحراف در سیاست بصورت راست روی و برخورد دوگانه مبارزه – وحدت با حکومت نوبنیاد خمینی تبدیل شد. بر اساس همین ارزیابی است که ۹ سازما ن ونهاد چپ هم با هم متحد می شوند و حزب رنجبران ایران را در تهران بنیاد می گذارند.
ادامه دارد