شش کارگر دیگر “بهروز افروز”، “قربانعلی کمال”، “حسین غزائیان”، “حمید ایزدی”، “ابوالفضل غنایی” و “محمد نعیمی صف. در معدن طرزه از حوالی دامغان بر اثر عدم رعایت ایمنی در غروب دوازهم شهریور جان خود را از دست دادند. این سومین بار است که چنین حادثه ای در همین معدن ذغال سنگ رخ میدهد و به هیچ وجه تازگی ندارد.
در جراید سانسورشده وفیلتر شده ایران در آمده بود که تنها در ماه گذشته ۲۶ کارگر ستمدیده، نان بیار خانواده های زیر فقر در سانحه محیط کار جان باخته اند.
محیط کارگری ایران بویژه مناطق دور افتاده کارگری همچون معادن نه قانون کاری اجرا می شود ونه بازرسی معتبری برای حفظ جان کارگران ومحیط ایمنی کار موجود است. سرپیچی از فرمان کارفرما یعنی اخراج، اعتراض به رفتارش یعنی سرکوب بی رحمانه توسط حامیان مسلح سرمایه. نیروهای حامی سرمایه از هرگونه اطلاع رسانی در باره حوادث کارگری با تهدید کارگران به اخراج جلو گیری می کنند و درست بدین خاطر آمار دقیقی از جنایاتی که در حق زحمتکشان اعما ل می شود در دست نیست. بعنوان مشتی از خروار، آقای مسعود قادری پاشا معاون پزشکی و آزمایشگاهی سازمان پزشک قانونی آماری بالای ۱۹۰۰ کارگر کشته شده در سال ۱۴۰۲ را تائید کرده است
سرمایه داری، طبقه بورژوازی ایران و حاکمیت آنها از نوع جنایت بارترین سرمایه داران جهانند. از پنچه هایشان چرک وخون می چکد و در پی سود بیشترلشگر ستمدیده کار ایران را زیر چکمه های حراستی ها خورد می کنند. آنها هیج منطقی جز استثمار شدید تر برای سود بیشتر ندارند و بی شعورترین قشر صاحبان سرمایه در جهانند. در مقابل، نیروهای آگاه کارگری هم منطقی جز مقاومت ومبارزه در برا بر این دشمن ندارند. سرنوشت ایران کنونی را این دوطبقه متخاصم ورق میزنند که در یک سو اکثریت عظیم استثمارشوندگان و ستمکشان اند ودر سوی دیگر مشتی غارتگرمافیایی بی وجدان و بیشعورجنایتکار. تضاد های اساسی دیگر جامعه ایران بطور تنگاتنگی به این تضاد گره خورده و پاسخ به پرسش چه باید کرد هم امروز در برابر پیروزی هر در گیری اجتماعی از جنبش زن زندگی آزادی گرفته تا جان باختن کارگران معدن طرزه از همین تضاد بر می خیزد.و آنهم سازماندهی و وحدت است.
خوشبختانه امروز جنبش کارگری و کمونیستی ایران با کوله باری از بیش از صد سال در صحنه مبارزه سیاسی دریافته که آن نیروی تعیین کننده در براندازی نظام جمهوری اسلامی طبقه کارگر و کلیه نیروهای ستمدیده واستثمارشونده جامعه است. هر روز که می گذرد، هر خیزش و جنبش اجتماعی که بر می خیزد، گامی این همگرایی وسازماندهی را به جلو سوق میدهد.
ما ضمن همدری عمیق خود با بازماندگان کارگران قربانی شده معدن طرزه و پشتیانی از خواست آنها در یافتن سریع مسببان این حادثه از کلیه نیروهای طرفدار کارگری دعوت می کنیم مشترکا کارزاری برای اعتراض به محیط کار در ایران سازمان دهیم.
چاره رنجبران وحدت وتشکیلات است
نه به نظام سرمایه داری آری به سوسیالیسم
حزب رنجبران ایران