در ادامه پشتیبانی از منشور تشکل های صنفی و مدنی و همایش موفقیت آمیز کلیه نیروهای چپ در ۲۲ آوریل در کلن، این اعتصابات درستی منشور مطالباتی را در عمل ثابت می کند و بیانگر این حقیقت سترگ است که عقاید صحیح از پراتیک بر می خیزند و برنامه مبارزاتی طبقه کارگر از خود جنبش کارگری و توسط کارگرانی که در کارخانه‌ها با صاحبان سرمایه درگیرند شکل می گیرد. در عین حال نشان میدهد طبقه کارگر در این صدوبیست سال مبارزه خود که نیروی عمده کلیه تحولات اجتماعی بوده است توانایی دارد منشوری بموقع تهیه کند که کل جنبش چپ را متحداً بروی برنامه خود به حرکت مشترک در آورد. اکنون در مسیر مطالبات حد اقل خود هزاران کارگر و زحمتکش از بیش از هشتاد واحد پروژه ای صنعتی ایران برای گرفتن حقوق اولیه خود – بیست روز کار و ده روز تعطیلی، پرداخت دستمزد بنابر تورم سر سام آور که قدرت خرید واقعی کارگران را صد در صد تنزل داده است و خاتمه دادن به ستم و بربریت موجود در نظام فروش نیروی کار ارزان از طریق واسطه‌های ستمگر مفت خور، دشمنان مستقیم کارگران و زحمتکشان، دست به اعتصاب زده‌اند. اما طرفداران سرمایه دار اعتصاب شکن آرام ننشسته اند. بیانیه دوم کمیته اعتصاب در این مورد چنین می گوید:” در جاهایی دیده میشود که صف اعتراض ما کارگران را به اسم بختیاری و بومی و غیره متفرّق میکنند. این در حالیست که همه ما کارگران از هر بخش کشور دردها و دشمنان مشترک داریم. همه ما به فقر و گرانی و بدتر شدن هر روز بیشتر شرایط کاری و معیشتی خود اعتراض داریم و آنچه امروز صف ما را متحد میکند گرد آمدن حول خواستهای فوری مشترکمان همچون افزایش هفتاد و نه درصدی دستمزدها و بیست روز کار و ده روز استراحت است” ” در حالیکه ما کارگران مدتهاست در تدارک اعتصاب و بلند کردن صدای اعتراضمان علیه بدتر شدن هر روز بیشتر وضع کاری و معیشتی مان هستیم، جریاناتی به اسم کمپین تلاش میکنند که اعتراضات و خشم ما را مهار کنند و از هم اکنون به کارفرمایان و دولت خاطر جمعی میدهند که بعد از این کارزار دیگر اعتصابات تابستانی که در سالهای گذشته داشتیم، انجام نخواهد گرفت”.
“روشن است که پشت چنین گفته‌هایی زد و بندهایی با بالا نهفته است. ما قاطعانه اعلام میکنم که ما برده نیستیم که کسی بعنوان صاحب ما از زبان ما سخن بگوید.
ما همین امروز خواستهای اعلام شده خود را طلب میکنیم و در عین مطالباتی داریم که هرگز پاسخ نگرفته است و پیگیر آنها خواهیم بود و در برابر هر گونه تعرضی در هر مقطع که لازم باشد می ایستیم”
در عین این مواضع قاطع در برابر سرمایه دار و پیمان کاران زالو صفت برخورد آگاهانه دقیقی به همکاران خود دارند:
” برای ما قابل فهم است که همکاران زیر فشار اقتصادی و معیشتی هنوز تردید هایی برای ورود به اعتصاب داشته باشند، راهکار ما جلو بردن قدرتمند اعتصاب و تحمیل عقب نشینی‌هایی به کار فرمایان برای از بین بردن این تردیدهاست “
پیروز باد اتحاد بزرگ کارگران پروژه ای نفت که با قدرت ادامه دارد و در حال گسترش است. اول ماه مه امسال را به روز پشتیبانی از اعتصاب آنها تبدیل کنیم. هر کس در اندیشه و فکر رهایی از ستم و استثمار انسان از انسان است، باید تمام قد به پشتیبانی از این اعتصاب گسترده برخیزد.
ما بنا به وظیفه تخطی ناپذیر یک تشکل کمونیستی از این جنبش اعتصابی تماماً و کاملاً پشتیابانی می کنیم.
چاره رنجبران وحدت و تشکیلات است
سرنگون باد نظام سرمایه‌داری جمهوری اسلامی
به پیش برای وحدت کلیه نیروهای چپ و کمونیستی ایران
زنده باد سوسیالیسم
حزب رنجبران ایران