حملات سراسری شیمیایی به مدارس، ناتوانی رژیم سرمایه داری حاکم در جلوگیری از آن و گسترش آن به بالای بیست استان ایران نشانی بارز از فروماندگی حاکمیت است. اینبار این فروماندگی در زمینه اقتصادی و سیاسی نیست که نیمی از جامعه را به زیر فقر کشانده، در زمینه امنیتی است که سردمداران رژیم بدان می بالند. همه شواهد بر این امر گواهی میدهند که آتش به اختیاران سلاح وحشتزای شیمایی در مدارس دخترانه، سازمان یافته، از درون خود رژیم و تحت هدایت مهر‌ه‌های بالایی دستگاه‌های امنیتی‌اند.
مرتجعان حاکم ایران یکی از بی خردترین دارودسته‌ی حاکم در تاریخ ایرانند. با خدعه و کمک و دخالت مستقیم امپریالیسم آمریکا بر انقلاب عظیم توده‌ای علیه رژیم سرکوبگر پهلوی مسلط شدند و در این چهار دهه همچنان با سیاست‌ها و اعمال ضد مردمی سنگی را که بلند می کنند به روی پای خود می کوبند.
زنان ایران را دیگر نمی توان خانه نشین و عقب مانده نگهداشت و مطیع یک نظم اسلامی زن ستیز کرد. خیال واهی و سیاستی بی خردانه است که با ایجاد وحشت در میان دانش آموزان دختر بتوان از ادامه خیزش زن زندگی آزادی جلو گرفت. اعتراض خانواده‌ها، تظاهرات سراسری معلمان علیه ناتوانی حاکمیت در مقابله با عملیات تروریستی شیمایی نشان می دهد عاملان این جنایات بار دیگر کور خوانده‌اند و سر نوشتی جز شکست در پیش ندارند.
حزب رنجبران ایران قویاً این حرکت زن ستیزی نیروهای امنیتی رژیم جمهوری اسلامی را محکوم می کند و ناتوانی دستگاه‌های امنیتی را در کشف مسببین این جنایات ناشی از اقدامات خود رژیم می داند.
سازماندهی مستقل مردمی برای یافتن مسببین، راه مبارزه با این جنایتکاران است. کلیه تشکل های صنفی – مدنی، سندیکاهای کارگری مستقل بویژه امضا کنندگان منشور اخیر وظیفه دارند این حرکت اجتماعی را با اتکا به خانواده های دانش آموزان و معلمان و خدمتکاران مدارس به یک نیروی سازمان یافته اجتماعی تبدیل کنند.
حزب رنجبران ایران