۱۶آذر ۳۲ روز اعتراض قاطع دانشجویان دانشگاه تهران علیه دخالت امپریالیسم در امور ایران و همدستی ارتجاع داخلی است.
۱۶ آذر ۳۲ در عین حال نشانی روشن از نقش پیشتاز و تاریخساز جنبش دانشجویی ایران است؛ جنبشی که درتاریخ معاصر ایران همواره در سنگر مبارزه ضد امپریالیستی و ضد ارتجاع داخلی ایستاده و مقاومت کرده است.
هفتاد و دو سال از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ میگذرد؛ کودتایی که سازمان سیا آمریکا با همکاری امآی۶ انگلیس و همراهی دربار پهلوی و بخشهایی از روحانیت محافظهکار به رهبری آیتالله ابوالقاسم کاشانی، و با بهرهگیری از چماقداران جنوب تهران به سرکردگی شعبان جعفری معروف به “بیمخ”، علیه حکومت ملی دکتر محمد مصدق به اجرا گذاشت و آن را سرنگون کرد.
اعتراض ۱۶ آذر دانشجویان دانشگاه تهران واکنشی بود به ورود نیکسون، معاون رئیسجمهوری آمریکا به تهران، در شرایطی که فضای دانشگاه پس از کودتا به شدت ملتهب بود. نیروهای مسلح به فرمان محمدرضا شاه، و با وجود مخالفت صریح دکتر سیاسی، رئیس دانشگاه تهران، وارد حریم دانشگاه شدند و به سوی دانشجویان آتش گشودند. تعدادی را زخمی کردند و سه دانشجوی قهرمان؛ بزرگنیا، شریعترضوی و قندچی به خاک و خون کشیده شدند.
بدین ترتیب ۱۶ آذر به روز دانشجو و به یادگار تاریخی مبارزه علیه امپریالیسم و ارتجاع داخلی بدل شد؛ یادگاری که نسل به نسل و سال به سال زنده نگه داشته شده است. کنفدراسیون جهانی دانشجویان و محصلین ایران پرچم ۱۶ آذر را برافراشت، ارگان رسمی خود را «۱۶ آذر» نامید و شعار «مبارزه – اتحاد – پیروزی» را سرلوحه فعالیتهای خود قرار داد.
امروز نیز دانشجویان به نیروی اجتماعی عظیم، گسترده و تأثیرگذار تبدیل شدهاند. زنان دانشجو بیش از نیمی از این لشکر آگاه و پرتلاش را تشکیل میدهند. با وجود سرکوب و تهاجمات امنیتی، موجبهموج فرو میافتند و دوباره برمیخیزند و بر بستر بحران کنونی جامعه، پیوند جنبش دانشجویی با دیگر جنبشهای اجتماعی فشردهتر شده است. دانشجویان در یکی از خیزشهای پرقدرت خود با شعار «ما فرزندان کارگرانیم» پا به میدان گذاشتند؛ شعاری که بازتاب واقعیت مشترک طبقاتی نسل امروز است.
کارگران هر روز در اعتصاب و اعتراضاند، بازنشستگان در فقر و بیحقوقی فرومیروند، معلمان در سراسر ایران حقوقشان کفاف امرار معاش نمیدهد و تودههای وسیع مردم از وضعیت نابسامان خود به ستوه آمدهاند. آتشی زیر خاکستر در جریان است که نوید خیزش و طغیان پائینیها را میدهد.
در چنین شرایطی خطر دخالت نظامی امپریالیسم آمریکا و نیروهای جنایتکار اسرائیل برای پیشبرد پروژه بیثباتسازی، تجزیه ایران و تحمیل کامل برنامههای امپریالیستی هر روز بیشتر میشود.
در این اوضاع پرآشوب، جنبش پیشتاز دانشجویی که در ماههای اخیر بیشتر نظارهگر بوده تا کنشگر، وظیفه دارد بار دیگر در سنگرهای مبارزه اجتماعی حضور فعال یابد. باید راه را برای مشارکت میلیونی تودهها هموار کند؛ راهی ضد دخالت امپریالیستی و ضد سرمایهداری حاکم که جامعه را به لبه پرتگاه کشانده است. دانشجویان باید دوشادوش کارگران و زحمتکشان در مبارزات جاری حاضر شوند و همسو با جنبش آلترناتیو کارگری و حکومت شورایی سوسیالیستی که تنها راه نجات ایران امروز است گام بردارند.
یاد جانباختگان ۱۶ آذر ۳۲ را گرامی داریم.
مبارزه کنیم، متحد شویم، تا به سوی پیروزی پیش رویم.
مرگ بر امپریالیسم و صهیونیسم نسلکُش تجاوزگر سرنگون باد رژیم سرمایهداری جمهوری اسلامی
زنده باد سوسیالیسم
حزب رنجبران ایران
۱۶ آذر ۱۴۰۴