روز چهارشنبه ۲۸ سپتامبر ساعت ده صبح حمله موشکی شروع شده و طبق اطلاعات اولیه بیش از ده نفر از اهالی کشته وبیش از چهل نفر که شامل زنان و کودکان اند زخمی شده اند.
رژیم جمهوری اسلامی چنین می پندارد که با بزرگ جلوه دادن این حمله موشکی و تبلیغات دروغین که دست خارجی در کار است، می تواند به جنبش خودجوش و مستقل سراسری زنان و جوانان ایران که با شعار زن، زندگی، آزادی بار دیگر منبر ولایت را به لرزه در آورده است، لطمه وارد کند. چنین پنداری زهی خیال واهی است. اعتراضات کنونی از قعر دریای پر تلاطم جامعه ایران بر می خیزد، آتشفشانی است که از فقر و بدبختی فرودستان جامعه نیرو می گیرد و میرود هر روز گسترده تر و آگاه تر عمل کند.
رژیم جمهوری اسلامی در حالی دست به بمباران مقرهای احزاب و سازمان های سیاسی در اقلیم کردستان زده است که جنبش عظیم توده ای نه تنها در کردستان بلکه در سرتاسر ایران علیه کل رژیمش به پا خواسته است. تهاجم مسلحانه و تشدید تقابلات نظامی در برابر جنبش توده ای که رژیم را از پا انداخته است سیاستی است که به دنبال بهانه ای از طرف رژیم برای سرکوب نظامی و مرگبار این جنبش در خیابان ها می گردد.
مرتجعان را تنها با زدن می شود به تسلیم وا داشت که جز آن راه دیگری نیست. پاسخ حاکمیت ایران باردیگر به جنبش های وسیع اجتماعی، گسیل پاسداران و سرکوب است. چنین است منطق چهل و چهار ساله آنان. در مقابل، منطق استثمار شوندگان و ستمدیدگان، اتحاد و مبارزه است تا پیروزی.
هنوز طبقه کارگر ایران بعنوان طبقه ای متشکل و سیاسی تماماً به میدان نیامده است، ولی پیشروان آنها و همچنین معلمان، دانشجویان و دانش آموزان در راهپیمایی متحدی دست در دست هم به پیش روی ودر پیوند با زنان و مردان جوانی که اکنون در خیابان ها هستند، به مبارزه ادامه می دهند. در برابر این اتحاد سراسری و میلیونی هیچ نیرویی را توان مقاومت نخواهد بود.
سرنگون باد رژیم سرمایه داری اسلامی
پیروز باد جنبش مستقل کارگران ایران
مرگ بر امپریالیسم
زنده باد سوسیالیسم
حزب رنجبران ایران