را به شیوه فجیعی در منزل مسکونی اش در بیست وپنجم مهرماه بر هما ن منوال قتل های زنجیره ای به قتل رساندند
داریوش مهرجویی کارگردان و هنرمند برجسته و مشهور بر این باور بود که با تمام خطراتی که زندگی در ایران برایش دارد در آنجا میماند و تا آخر همچون اکثریت مردم؛ کارگران، معلمان و دیگر اقشار اجتماعی به کار و زندگی ادامه میدهد. او با چنین انتخابی که حق هر انسانی است می دانست و آگاه بود که در شرایط دیکتاتوری هم مجبور است تن به محدودیت هایی دهد و هم خطرات تا حد دستگیری، زندان و کشتن را که همیشه او را تهدید می کرد به جان به خرد. در این سالهای پر رنج او نه تنها شاهد کشتن و زندانی کردن افرادی از خانواده و دوستان نزدیکش بود بلکه بارها مورد تهدید مستقیم قرار داشت و.در هر قدمی به پیش برای تولید و پخش آثارش باید می جنگید و در اعتراض به وضع خفقانی که برایش ایجاد کرده بودند فریاد میزد جز کشتن من برای شما راهی باقی نمانده است. او می دانست و آگاه بود که کشتن داریوش مهرجویی سنگی است که مرتجعان حاکم و دستگاه های امنیتی و سربازان غیبی امام چنانچه بلند کنند همچنانکه در گذشته تجربه شده، به روی پایشان خواهد افتاد و ما امروز شاهد موجی از اعتراض سراسری در ایران وخارج به این قتل فجیع هستیم.
کشتن داریوش و وحیده در ادامه زندانی طولانی خواهش ژیلا مهرجویی و اعدام شوهرش محمود بزرگمهر در دهه شصت نشانی است پررنگ از کینه نهادینه شده رژیم با هنرمندان، روشنفکران آزادیخواه و دگراندیشان که در این سال ها با اعمال سیاست ضد روشنفکری و مردمی جامعه را به لبه پرتگاه کشانده است.
تاریخ رهایی بشریت و پیروزی های عظیم توده ها در مسیر براندازی نظام های ستمگر و مستبد دینی
ومذهبی گواهی است بر اینکه رژیم جمهوری اسلامی با چنین رفتاری بدون شک بدست خود گورش
را می کند و بر شتاب سقوط حتمی اش در سرازیری که پا گذاشته، می افزاید.
ما خود را در کنار خانواده مهرجویی و محمدی فر و کلیه انسان های آزادیخواه ایران و جهان که معترض به این جنایت فجیع هستند میدانیم.
حزب رنجبران ایران