در اوضاع کنونی ایران و جهان دو طبقه پرولتاریا و بورژوازی در برابر هم همچنان صف آرایی کرده اند و یکی موتور پیشروی به جلو یعنی براندازی هرگونه ستم و استثمار از طریق انقلابی سوسیالیستی است و دیگری ادامه ستم و استثمار، حفظ نظام سرمایه داری و ادامه سلطه امپریالیستی در جهان است..
هر اقدام سیاسی در جهان باید مورد بررسی دقیق و زیر ذربین قرار گیرد و به این پرسش پاسخ دهد که به کدام طبقه، به کدام دسته سیاسی طبقاتی، به کدام خط مشی سیاسی خدمت می کند؟ البته این کار آسانی نیست گاو نر می خواهد و مرد کهن!
بدین معنا است که سلاح کمونیسم علمی را باید بکار گیریم و از تحلیل طبقاتی برای شناخت و تعیین درست و نادرست آغاز کنیم. بگذارید قدم به قدم در پرتو اصول و خط مشی عمومی حزب رنجبران ایران جلو برویم تا نقش سیاسی مبارزه مسلحانه در بلوچستان را مشخص نمائیم.
حزب ما در موضع طبقه کارگر ایستاده و موضع طبقه کارگر در شرایط کنونی جهان و ایران مبارزه برای پیروزی طبقه کارگر با هدف سرنگونی سرمایه داری و امپریالیسم و پیروزی انقلاب سوسیالیستی است. هر قدمی که به این سیاست کمک می کند درست و قابل پشتیبانی است. ببینیم این سیاست مبارزه مسلحانه در بلوچستان خدمت می کند یا نه؟ موضع درست در سطح کشوری یعنی بسط و توسعه تشکلات کارگری و متحدان آن که اکثریت عظیم مردم ستمدیده و استثمار شونده را تشکیل میدهند، می باشد.
این نیروی عظیم در شهرهای باد کرده و در مناطق کارگری متمرکزند. و در این دو ده اخیر با تمام سرکوب ها و دستگیری ها همچنان در سنگراند و به امر سازماندهی و مقاومت ادامه میدهند و امروز به نیروی تکان دهنده‌ی انقلابی تبدیل شده اند و بزرگترین کمبود آن نبود تشکل سازماندهی از پیشروان آنهاست که پراکنده اند و پراکنده عمل می کنند. اما با تمام این احوال کمونیسم و سوسیالیسم و عقاید انقلابی برای رهایی در این مناطق جوشان و خروشان است. زندان ها به دانشگاه بزرگ آموزش تبدیل شده است و انقلاب فرهنگی عظیمی علیه ایدئولوژی اسلامی حاکم بر پا است. و هر روز که پیش می رویم دکل یک جنبش انقلابی تحت رهبری طبقه کارگر نمایان می شود.
حال این نماینده کدام طبقه است که در بلوچستان عقب مانده تحت ایدئولوژی مذهبی و شونیسم ضد کمونیستی ملی گرا تفنگ را میخواهد رهبری کند؟ اگر براین نکته وجود نیروهای امپریالیستی و اسرائیل که برای کسب قدرت سیاسی در تهران برنامه دارند را اضافه کنیم آنوقت باید و درست است در دفاع از خط مشی عمومی سیاسی حزب رنجبران چنین مبارزه مسلحانه ای را انحرافی و ضد منافع طبقه کارگر ارزیابی کنیم.
دیلم