اکنون وقایع آمریکا
اکنون وقایع چند روز اخیر در ایالات متحده بازتاب یک جنگ طبقاتی به تمام معنی است
توسط جاشوا فرانک – اول ماه ژوئن 2020
خوانندگان عزیز رنجبر، از آن جائی که این خیزشهای شهری و خیابانی در سراسر ایالات متحده یعنی در بیش از ۳۰ ایالت و بیش از ۴۶ شهر بزرگ صورت گرفت، تحلیل گر این مقاله هر گز نخواهد توانست تمام وقایع را در این مقاله کوتاه بگنجاند. روی این اصل ما مطالب مهم دیگری را در طول این مقاله به آن اضافه می کنیم.
صحنه خیره کننده در امتداد خیابان ملروز، یکی از مشهورترین مناطق خرید در لوس انجلس، اکنون یکی از منطق انتقام جویانه است. شیشههای خرد شده در سرتاسر پیاده روها دیده می شود. مقابل مغازهها شعار نویسی شده است. بوی دود هنوز در هوای صبح به مشام میرسد. کمی بعد از آنکه شهردار لوس انجلس، اریک گارستی، یک شرایط اضطراری در سطح شهر و ساعات خاموش باش از ۸ بعد از ظهر را اعلام کرد، خیابان ملروز مرکز ثروت غارت شده در شنبه شب گردید. گارستی بعداً از نیوسام، فرماندار کالیفرنیا خواست که گارد ملی را وارد کند و این از سال ۱۹۹۲ (زمانیکه حکم داد گاهی رادنی کینگ انتشار یافت) اولین باری است که گارد ملی فرا خوانده میشود. امروز یکشنبه، ۲۶ می، ارابهها و نیروهای نظامی از آنچه که پس از تخریب آخر هفته، ناشی از خشم و رنج تودههای کار و زحمت باقی مانده محافظت میکنند.
قتل جنایتکارانه جورج فلوید، مرد ۴۶ ساله ورزشکار سیاه پوست آمریکائی توسط درک شاوین، پلیس نژاد پرست وحشی در روز ۲۵ ماه می، به وقوع پیوست. بر اساس گزارش واشنگتن پست، همه کلماتی را که "جورج فلوید" در طول آن ۹ دقیقه که زانوی "درک شاوین" پلیس شهر مینیاپولیس (واقع در ایالت منیسودا) روی گردنش بوده بر زبان آورده و از روی فیلم موجود پیاده کرده است. در این مدت دقایقی که جورج فلوید با التماس از او میخواهد که زانویش را از روی گلوی او بردارد. در این ۹ دقیقه، جورج فقط ۱۲ بار گفته است: خواهش میکنم (لطفاً تو را به خدا) و چند بار مادرش را صدا کرده! مرد ۴۶ سالهیی که مثل یک کودک، وقتی حس می کند که دارد می میرد مادرش را میخواهد.
«هی مرد! این صورت منه که داری لهاش میکنی! من که کاری نکردم! خواهش می کنم لطفا تو را به خدا لطفاً! نمی تونم نفس بکشم! لطفا ًمرد! لطفاً یکی کمک کنه! خواهش میکنم مرد! نمیتونم نفس بکشم! نمیتونم نفس بکشم! تو رو خدا... نا مفهوم مرد صورتم! نمیتونم تنفس کنم. تو رو خدا از روم بلند شو! نمیتونم نفس بکشم! تو رو خدا... نا مفهوم. من میتونم...نفس من میخوام... نمیتونم حرکت کنم! مامان! مامان! من نمیتونم... زانوم... گردنم. من بخاطر... به خاطر... دلم درد میکنه گردنم درد میکنه. همه جام درد میکنه... یه کم آب بده... لطفاً... لطفا لطفاً نفس بالا نمیاد... منو نکش! اینا دارن منو میکشن... دارن منو میکشن. تو رو خدا مرد نمیتونم نفس بکشم نمیتونم نفسبکشم. اینا دارن منومیکشن. دارن منو میکشن. نمیتونم نفس بکشم. نمیتونم نفس بکشم. لطفا قربان! لطفاً لطفاً لطفاً... نمیتونم نفس بکشم! » و بعد از نفس کشیدن باز میماند و در 4 دقیقه بعدی فیلم ساکت است. چون او مرده.
این کلمات ذکر شده توسط جورج فلوید دل هر انسانی را به رحم میآورد.، ببینید فساد در این جامعهی رو به اضمحلال و ویرانی و به اصطلاح، مدرن و پیش رفته تا چه حد رسیده است.
فاکس نیوز با ایجاد ترس عمومی، این تخریب را پس از اعتراضات روز شنبه « شورشهای خشونت آمیز» خوانده است. روزنامه لوس انجلس تایمز بر این نکته که «اختلاف بین معترضین» وجود دارد تأکید کرد، و سپس مزوّرانه غارتگران را جنایتکار نامید. و صبح یکشنبه، ترامپ اعلام کرد که دولت وی انتیفا (طرفداران ضد فاشیست) را یک سازمان تروریستی معرفی می کند. در حقیقت، معترضین که برای ابراز خشم جمعی خود در مورد قتل جورج فلوید به خیابانهای لوس انجلس آمدند، جمعیت متنوعی با اهداف متفاوت بودند.
افرادی که به غارتگران معروف شدند، تنها بخشی از کسانی بودند که پس از متفرّق شدن اعتراضات در عقب باقی ماندند. آنها اکنون توسط کسانی که به راحتی می توانند افتراق نا امیدی های واضح و قابل لمس خود را که عصر یکشنبه به شهرهای سانتا مانیکا و لانگ بیچ گسترش می یابد، به عنوان "اراذل"، "اوباش" و "دزد" در نظر بگیرند. با این حال، نادیده گرفتن و ماست مالی کردن اینها، نه تنها سیستم نژاد پرستی آمریکا را نادیده می گیرد، بلکه از بازگو کردن موضوع اصلی که معضل طبقاتی اجتماعی است غفلت می ور زند. همانطورکه این آخر هفته گذشته در خیابانهای لوس انجلس (تا به امروز سوم ژوئن بیش از ۲۷۰۰ نفر دستگیر شدند) و در سراسر کشور خیزشهای شهری و منطقهای به سرعت شکل گرفتند، اکنون به همان اندازه نیز خشم طبقاتی تودههای کار و زحمت را نشان می دهد که چگونه بی عدالتیهای نژادی و وحشیگری پلیس را عریان کردند.
ترامپ، با شیوه خود پسندانه و بی پروای خود، به این نتیجه امیدوار بود و اظهار داشت که می خواهد «رئیس جمهور زمان جنگ» باشد. خواست و حاجت او اعطا شد. تب و تابی که ترامپ از زمان تصدی مقام ریاست جمهوری ایجاد کرده است باعث شده است که این آتش در آستان کاخ او مشتعل گردد. آنچه که اکنون شاهد آن هستیم یک جنگ طبقاتی تمام عیار است. بدون شک، این طوفانی است کامل از وقایع سراسر کشور؛ اثرات بیکاری گسترده، چهل میلیون تنها به خاطر ویروس کوید -۱۹ ، نابرابری و ناهمگونیهای مرگ به خاطر ویروس، حمله مداوم به جان و مال سیاهپوستان آمریکائی توسط یک نیروی پلیسی فاشیست به همراهی یک دولت دست نشانده شرکتهای چند ملیتی غول پیکر که نمی تواند از آسیب پذیرترین شهروندان خود محافظت کند.
غارت فروشگاهها ذاتاً یک مسئله طبقاتی است، خواه به آن نگاه مطلوب داشته باشید یا نه (البته استثنائاتی نیز وجود دارد ). عمل غارت یک سنت دیرینه آمریکائی است، و قدمت آن به سرقت سرزمینهای بومی و بردگی آفریقاییها باز میگردد. و امروز در حالیکه ثروتمندان مراکز خرید را غارت و لخت نمی کنند، آنها در غارت منابع طبیعی و نیروی کار، از معادن ذغال سنگ ویرجینیا غربی تا انبار کالاهای متعلق به جف بوزو، مهارت کامل دارند. مردم فقیر و تنگدست - حتی اگر به صورت مخرب و خشونت آمیز- از قدرت اسمی یا صوری خود استفاده کنند، یک واکنش کاملا طبیعی را نسبت به یک وضعیت مداوم بی قدرتی، از خود نشان می دهند. برای آنها غارت فریادی برای کمک است، بیان و تجلی نا امیدی است.
همه ما این فیلم وحشتناک و شنیع را دیدهایم. درک شووین، افسر پلیس مینیاپولیس، جورج فلوید را در روز روشن به قتل رساند؛ همه ما مراقب پارتیزانهای پر تحرک سفید، یکی از کارآگاهان سابق بودیم، که احمد آربری که آهسته در حال دویدن بود را از یک وانت باری به قتل میرساند. همه با لیست طولانی کشتار سیاهان آمریکائی توسط پلیس نژاد پرست – دو و نیم برابر سفید پوستان – بودیم و هستیم. ما هم چنین میدانیم که ۰۲٪ از کل جمعیت سیاه پوست، حتی قبل از بحران کووید در فقر شدید زندگی میکردند، یعنی حدود ۹ میلیون نفر. شرایط امروز حتی در سراسر کشور وخیم تر است، و در نتیجه خشونت هم چنان به اوج خود خواهد رسید. البته، هر دو شدت اعتراضات در بین فقرای کشورما و مرتکب شدن وحشیگری که توسط دولت مدافع گانگسترها بر سیاهپوستان صورت میگیرد قبل از دولت ترامپ نیز وجود داشته است. کورنل وست این نکته را جمعه شب گذشته در برنامه سی ان ان و مجری آن اندرسون کوپر- ۳۶۰ عنوان کرد.
« شما یک حزب نئولیبرال، یعنی حزب دمکرات دارید که اکنون در صندلی راننده نشسته است...و آنها واقعاً نمی دانند چه باید کرد زیرا همه کارهایی را که می خواهند انجام دهند اینست که تنها پشت سر هم چهرههای سیاه را نشان دهند. اما، غالبا این چهرههای سیاه نیز مشروعیت خود را از دست می دهند زیرا این جنبش "زندگی سیاه مهم است" در زمان رئیس جمهور سیاه پوست یعنی اوباما، یک دادستان کل سیاه، و یک سرپرست امنیت ملی سیاه پدید آمد. و آنها نتوانستند کاری را که باید (رستگاری) به نفع سیا هان انجام گیرد را انجام دهند». آنها نیز در واقع از پشت به سیاهان و زحمتکشان خنجر زدند.
آیا به نظر شما این آخر هفته گذشته مخوف و وحشتناک بود؟ فقط صبر کن. اگر درک شووین به خاطر قتل بی رحمانه جورج فلوید به نحوی تبرئه گردد، اعتراضات اخیر در مقابل آنچه که اتفاق خواهد افتاد جزئی یا هیچ به نظر خواهد رسید. مطمئناً، برخی از این مزاحمتها مانند غارت کسب و کارهای اقلیت خلاف تأثیر مطلوب را خواهد داشت، به همین دلیل است که چرا نیروهای چپ وظیفه دارند این خشم را در برابر عاملان واقعی، طبقه سرمایهداری و مدافعان آنها سازماندهی و هدایت کنند.
ظلم اقتصادی و نژادی سرانجام به نقطه جوش رسیده است. تغییر ماهوی سیستم موجود، تغییر ساختار سیستماتیک اقتصادی و سیاسی را در ایالات متحده میطلبد. نا امیدی ممکن است در برخی جاها به صورت آتش زدن عمدی و تخریب و خرد کردن پنجرهها انجام گیرد. در عین حال، این پویایی اساسی نژادی و طبقاتی است، که نتیجه آن جمعیت مفتوح و تسخیر شده است، که هم چنان به شورش ادامه می دهد. معضل عظیم طبقاتی و نژادی را که به صورت قیام جدی و گستردهای ظاهر میشود، هیچ یک از مقررات تحمیلی حکومت نظامی از سوی شهردار یا فرماندار نمی تواند برای مدت طولانی حل کند.